Momenteel is de belangrijkste functie van een kerkhof het eer betonen aan overleden familieleden of kennissen. Wanneer ik in de buurt ben, loop ik op het nieuwe gedeelte van het kerkhof even langs de graven en de nissen van de mensen die ik heb gekend, mijmerend over wie ze waren en wat ze betekenden.

Op de begraafplaats vindt de meeste activiteit eind oktober en begin november plaats. We bezoeken de graven en onderhouden ze: de grafstenen worden gepoetst en ornamenten die er niet meer uitzien worden vervangen. We leggen bloemen; bij de Delhaize vliegen de bolchrysanten de deur uit.

Het is de bedoeling dat de graven er op Allerheiligen en Allerzielen piekfijn bijliggen. Gelukkig zijn er ook het jaar door mensen die verse bloemen leggen of de graven poetsen.

De begravingen rond de kerk zijn meestal al een poosje geleden. Je ziet dat ook: vaak zijn het niet meer de kinderen die het graf kunnen onderhouden, maar doen de kleinkinderen dat of wat verdere familieleden.

Een van de aandachtspunten bij het al of niet ruimen van graven is het onderhoud van de graven die blijven liggen, maar waar er blijkbaar niemand meer is om ze te onderhouden. Wie gaat dat doen? De gemeente? Vrijwilligers? Of laten we ze weer / verder vervallen?