De manier waarop we landschappen fotograferen, kan een uiting zijn van een politieke stellingname. We bekijken een schijnbaar idyllisch landschap vanuit een nieuw perspectief, we laten zien wat er werkelijk aan de hand is of we verhullen dit juist, en soms stellen we al dit werk weer in twijfel.

Een van de meest depressieve treintrajecten was in de jaren 70 het korte stukje tussen Berlin Zoo en Berlin Alexanderplatz. Dit ging over de Muur. In 1979 was ik in Polen, en daar raakten mijn diafilms op. Ik kon alleen nog een zwart-wit film krijgen van Oosteuropese kwaliteit, wat helpt voor de 'sfeer' op deze foto die ik op de terugweg nam.

Is dit een ideaal landschap of een politiek landschap? De foto is genomen bij het toenmalige Netherlands Museum in Holland, Michigan, USA. Zo ziet Nederland er dus uit in de nostalgie van emigranten. Nostalgie als onbereikbaar ideaalbeeld, waar het soms lastig tegen vechten is.

Door met een telelens te spelen en een laag standpunt te nemen, kan je het net laten lijken of het vliegtuig tegen de kerktoren van Humelgem (Steenokkerzeel) zal crashen. Overigens zullen uitbreidingsplannen van de luchthaven Brussel Nationaal erg nadelig worden voor Humelgem.